Daniëlle Trompetter: verzorgende IG en mantelzorger
Daniëlle Trompetter | Verzorgende IG, Kaailanden
In onze hectische samenleving is het niet ongewoon dat mensen meerdere rollen vervullen. Voor veel van onze medewerkers betekent dit dat ze naast hun professionele verplichtingen ook de zorg voor een geliefde op zich nemen. Daniëlle Trompetter is een van hen. In dit artikel deelt ze haar persoonlijke ervaringen en uitdagingen als mantelzorger, en hoe ze een balans vindt tussen werk en zorg.
Een ochtend die alles veranderde voor Daniëlle en haar gezin
’s Morgens vroeg vertrok Eric, mijn man met zijn fototoestel naar de Havelterberg. Hij hoopte een foto te schieten van een mooi hert, zodat hij die kon uitwerken en kon tekenen en schilderen.
Nog geen twee kilometer van huis ging het mis. Hij werd aangereden op een kruising. “Hij belde mij rond 8.45 uur met de boodschap dat hij een ongeluk had gehad en daarna was de verbinding verbroken. Nog geen kwartier later was het een hels kabaal. Van alle kanten hoorde ik sirenes. Toen vloog het mij echt aan. Ik dacht dat kan niemand anders dan Eric zijn. Even later stond de politie aan de deur. Zij vertelden dat Eric een flink auto-ongeluk had gehad. Dan gaat er heel veel door je heen. Oh, ik moet weg en ik heb nog een kindje thuis, hoe ga ik dat allemaal doen? Ik belde mijn ouders. Zij vingen mijn dochter op en ik ging direct naar het ziekenhuis. Op dat moment kon er nog weinig over Erics situatie gezegd worden.”
“In een klap was ons hele leven anders”, vertelt Daniëlle Trompetter. Aan het ongeluk hield Eric hersenletsel over en hij is afgekeurd. Hij heeft chronische hoofdpijn en zijn evenwicht is verstoord. Geregeld moeten plannen worden bijgesteld, omdat het dan voor Eric even niet lukt. Toen het ongeluk gebeurde was hun oudste dochter twee en de jongste was nog niet geboren. Zij zijn meegegroeid in de situatie en weten niet anders. Het huis van Eric en Daniëlle is aangepast. Eric heeft een elektrisch bestuurbare rolstoel en kan hierdoor veel zelf. Als zijn evenwicht van de leg is en hij een slechte dag heeft, helpt Daniëlle hem bij wassen en aankleden en andere zaken. Inmiddels springt haar oudste dochter hem soms ook bij.
Twee rollen met verschillende betekenissen
Naast dat Daniëlle mantelzorger is voor haar man werkt ze 20 uur in de week als verzorgende IG in Kaailanden. Het zorgen verveelt haar nooit, omdat ze voldoening haalt uit haar werk en dat ze dan even haar eigen dingen kan doen. “Hier in Kaailanden ben ik werknemer. De taken zijn soms hetzelfde, maar ze voelen niet hetzelfde. Hier ben ik even niet de mantelzorger. Je man wassen voelt anders dan een bewoner wassen. Hij zou het ook voor mij doen, als het mij was overkomen.
“Ik ben absoluut niet zielig. Ik sta heel positief in het leven, ondanks dat het soms best zwaar is en ik er flink de balen van heb. Soms denk ik: ik ben best wel heel moe.”
Warm bad
“Ik heb het geluk dat ik in Kaailanden werk. Al mijn collega’s weten van mijn situatie. Ik geef ook altijd aan dat ik niet zielig gevonden hoef te worden, want dat ben ik niet. Ik heb een stuk draaglast. Als er thuis wat is, kan ik altijd bij mijn collega’s terecht. Een luisterend oor doet heel veel. En als er nood is, dan zijn mijn collega’s gelukkig zo collegiaal, dan lossen ze mijn dienst op en ben ik thuis. Dat voelt echt als een warm bad.