Corrie Dekker-Bolding - vrijwilliger activiteiten
Corrie Dekker-Bolding | Vrijwilliger activiteiten (volgde via Noorderboog een cursus over dementie)
Corrie is wat je noemt een bezige bij. Naast haar vrijwilligerswerk bij Noorderboog heeft ze ook nog een gewone baan van 22 uur in de week op de apotheekafdeling van een farmaceutisch dienstverlener.
Ook werkt ze als vrijwilliger bij de voetbalclub en past ze met regelmaat op één van haar kleinkinderen. Negen heeft ze er maar liefst, de jongste is 3 en de oudste 12 jaar.
Hoe ben je in aanraking gekomen met vrijwilligerswerk?
“Ik was altijd vertegenwoordiger en had een drukke baan maar ineens zat ik zonder werk. Mijn drie kinderen waren net de deur uit en ik wilde iets doen. Werken met ouderen trok mij altijd al, dus meldde ik mij aan als vrijwilliger bij Dunninghe. Uiteindelijk had ik heel vlot een nieuwe baan maar dat vrijwilligerswerk ben ik toen gewoon erbij blijven doen.”
Maar dat is niet het enige vrijwilligerswerk dat je doet?
“Nee dat klopt, ik draai regelmatig bardiensten bij de voetbalclub. Dat doe ik al bijna 30 jaar, veelal op de zondagmiddag. Mijn vrijwilligerswerk in Dunninghe doe ik alleen ’s avonds, want overdag heb ik mijn gewone werk en ben ik vaak oppasoma.”
Wat doe je zoal in Dunninghe?
“Eens per twee weken schenk ik op donderdagavond koffie. En daarnaast help ik bij activiteiten, zoals bij de bingo. Ook dan help ik met koffie schenken of ik help de deelnemers met het invullen van de bingokaart als ze bijvoorbeeld slechtziend of slechthorend zijn. Het is heel fijn als je de mensen kunt helpen, ik beleef hier altijd veel plezier aan.”
“Daarnaast stuur ik, namens de coördinatoren vrijwilligerswerk, kaartjes naar vrijwilligers als ze jarig zijn.”
Naam: Corrie Dekker-Bolding
Leeftijd: 65 jaar
Locatie: Dunninghe, De Wijk
Vrijwilliger sinds: 2009
Cursus over dementie en 'De Mobiele Verwarring'
Momenteel volgt Corrie een cursus over dementie die ze aangeboden krijgt door Noorderboog. Deze training wordt gegeven aan zowel medewerkers als vrijwilligers van Dunninghe en ‘t Vonder. De training is bedoeld om goed voorbereid te zijn op de groeiende groep bewoners met dementie.
De training is op opgebouwd uit 3 onderdelen en één van die onderdelen is de educatieve escaperoom ‘De Mobiele Verwarring’. Deze escaperoom laat je ervaren hoe iemand met dementie de wereld bekijkt en beleeft. In de professionele escaperoom (in een caravan) vol puzzels en met licht- en geluidseffecten volbrengen deelnemers in een groepje van 3 of 4 personen een missie in een zorginstelling. Ongemerkt leren ze belangrijke lessen en wordt er een groot beroep gedaan op de creatieve vaardigheden. De interactieve puzzels sluiten aan bij de 8 principes over dementie van Dr. Anneke van der Plaats. Vooraf worden de principes toegelicht en achteraf wordt het leereffect besproken.
De opdracht in de escaperaam luidt als volgt:
Harry (81) wil dolgraag meedoen met de bingo in zijn verzorgingshuis. De bingokaarten heeft hij zorgvuldig opgeborgen in zijn kamer. Te zorgvuldig. De dementie maakt van zijn hoofd een chaos. Maar hij moet en zal de kaarten vinden... Harry is een fictief persoon die hulp van buitenaf nodig heeft om zijn kaarten te vinden. De opdracht is om de kaarten te zoeken en deze aan Harry te geven zodat hij op tijd is voor de bingo.
Hoe heeft Corrie de training in de escaperoom ervaren?
“Gewéldig! Zo bijzonder om te ervaren wat er in het brein omgaat van iemand met dementie. Mijn moeder woonde in Kaailanden. Ze is vorig jaar december overleden. Zij was bijna 92 en had ook een vorm van dementie. Hierdoor ben je nog meer geïnteresseerd in deze aandoening, ik wilde er dan ook heel graag meer over weten.”
“In de escaperoom moesten we verschillende opdrachten uitvoeren. De trainer stond buiten en gaf af en toe wel aanwijzingen, want het was beslist niet makkelijk. Tijdens de opdrachten hoorde je Harry praten, hij had het steeds over zijn vrouw en dat hij de tuin nog moest doen. Ondertussen werd er omgeroepen: ‘de bingo begint bijna.’ Het was echt lastig om in die chaos de kaarten te vinden, we waren ongeveer een half uur bezig maar het lukte ons uiteindelijk niet om de kaarten te vinden. Naderhand werd alles besproken, en wisselden we ervaringen uit. Ja, het was een bijzondere ervaring.”
Wat heb je er voor jezelf uitgehaald?
“Dat het vaak beter is om mensen met dementie niet tegen te spreken. Je wilt ze niet van slag maken en dan werkt het vaak beter om met ze mee te praten. Daar blijven ze rustig bij. Dat is natuurlijk wel eens moeilijk en dan helpt het bijvoorbeeld om ze af te leiden of om een boodschap anders te brengen.”
“Ik vond het ook mooi dat het een gemixte groep was van medewerkers en vrijwilligers van Dunninghe en ’t Vonder. Je hoort dan ook eens de ervaringen van zorgprofessionals en van andere locaties.”
Wat vind je ervan dat Noorderboog dit organiseert?
“Nou dat vind ik echt geweldig en ook heel verstandig van Noorderboog. Die cursussen zijn heel nuttig en waardevol. Als er iets georganiseerd wordt, ga ik meestal wel heen. Zo heb ik ook een cursus gevolgd over hoe je op een slimme manier met een rolstoel omgaat.”
Wat levert vrijwilligerswerk je op?
“Vooral voldoening, de wereld draait maar door en ik wil ook graag wat terug doen voor de maatschappij. Ik hoop er nog lang mee door te gaan en zie het ook als een mooie invulling van mijn tijd als ik straks met pensioen ga.”